06.05.2019

Geçtiğimiz hafta Perşembe günü..

Saat 17.00’da kalkacak olan uçak için İstanbul Havalimanı’ndayım. Saat 15.00’da Havalimanına geldim, kapı geçişleri, check-in, iki sigara molası derken G10 numaralı kapıdan uçağa geçiş saati geldi.

Ama kapıdaki kuyruk homur-homur ön tarafa doğru kümeleniyor. Kontuar görevlisi 2.5 saat rötar olcağını söylemiş, duruma hakim olmak için ön taraftayım.

Dikkatimi ilk çeken görevliye dalaşanların başını kadınların çekmesi oldu. 1-2 erkekte var “ya nedir bu kardeşim”cilerin arasında ama kesin kadınlardan daha sakin tepki gösteriyor.

Sürekli izlemedeyim. Görevlinin direk 2.5 saat diye samimi açıklamasına (önce 1, ardından 1.5 saaat diye alışıla geleni de yapabilirdi) ve “ikramımız olacak sizleri mağdur etmemek için elimizden geleni yapacağız. Beklemek istemeyenler biletlerini iade edilebilecek veya yarın ki uçuşa ücretsiz alınabilecek” e cevaplar şöyle:

– “Peki bizim oradaki mağduriyetimiz ne olacak? 2.5 saat geç gideceğiz”

– “Böyle rezalet olur mu?”

– “Bu kaçıncı?” (Zannedersin aynı gün içinde kalkan her uçakla bir yere gitmiş)

– “Bize bunun sebebini söylemek zorundasınız”

Görevli, “Teknik arıza hanımefendi, havalandırma sorunu yaşanıyor teknisyenler çözmeye çalışıyor.”

Buraya dikkat, soruyu soran kadının yüksek sesle cevabı: “Olsun efendim biz havalandırmasız da gideriz!” (Nereye?..)

– “Demek ki o kadın haklıymış.”

– “Peki tamir olmazsa ne olacak?”

Görevli, “İnmek üzere olan başka bir uçağımız var, olmazsa yerine uçuşa konulacak.”

– “Ya oda gelmezse?”

– “Hemen susmayın bu böyle olmaz!” (Diyen kadın provakatör de var. Sanırsın kontuara gaz dökülüp yakılmasını filan istiyor.)

Daha fazla yazmaya bile sabredemeyeceğim olayda “Yahu uçak bu, uçak. Bozulduysa bozulmuştur. Bu durum inanın bunların da işine gelmiyordur, yerine konulacak başka uçak olsa şu an gerçekleşir, niye anlamamak için direniyorsunuz” dedim.

Bütün deliler sustu. Görevli olmadığımı anladılar. O uçağın yolcusuyum. Yapılması gereken tek şeyi yapmalarını tavsiye ettiğimi anlamış olmalılar ki, sustular.

“Kapı numarası değişmez dimi” gibilerinden sakin soruların ardından terminali gezmeye başladır. Tabi önce hemen organize edilen gayet lezzetli sandviç, kola, meyve suyu, su gibi ikramları alarak.

Tüm bu deliliklerin yanı sıra beni çileden çıkaransa, önceki hafta yaşanan o çağdışı hakaretlerde bulunan, onur kırmayı maharet bilet kadın yolcuyu bile “demek ki o kadın haklıymış” diye yorumlayan bir diğer kadın oldu.

Saat tam 19.30’da uçağa geçtik.

Hangi ara biz bu kadar acımasız olduk, insan seyahate çıkarken bile bu kadar kötü olabilr mi diye düşünürken, yanıma “Ben biletimi iade etmek istiyorum” diye bağıran ve ilk ateşi yakan kadın yolcu oturdu.

Hepinize iyi uçuşlar olsun..